چاپ روی تیشرت چگونه انجام می‌شود؟
همه ما دوست داریم که تیشرت هایی با طرح‌های چاپی جالب بپوشیم و احتمالاً مبالغ زیادی هم بابت خرید این تیشرت‌ها پرداخت می‌کنیم. آیا می‌دانستید که می‌توانید سفارش چاپ روی تیشرت بدهید و آن‌ها را منحصربه‌فرد و شخصی کنید؟! با داشتن کمی اطلاعات ابتدایی در مورد چاپ روی تیشرت می‌توانید تی‌شرت‌هایی زیبا و خاص سفارش دهید که فقط مختص خودتان است!
اگر هم که قصد راه‌اندازی یک کسب‌وکار چاپ بر روی تیشرت دارید، بهتر است ابتدا با اطلاعات فنی و تکنولوژی موجود این صنعت آشنا شوید تا بهترین متد چاپ و کم هزینه‌ترین راه را انتخاب کنید تا اتلاف وقت هم نداشته باشید و در رقابت پیروز شوید!
در این مقاله، ما اطلاعاتی که برای انواع متدهای چاپ روی تیشرت لازم است، به شما ارائه می‌دهیم.
چاپ تیشرت معمولاً بر اساس رنگ و یا تکنیک استفاده شده طبقه بندی می‌شود که جزییات آن‌ها به صورت زیر هستند:
طبقه بندی بر اساس رنگ استفاده شده در چاپ:
۱-چاپ با خمیر پلاستیسول (plastisol)
۲-چاپ با رنگ پایه آب (waterbased)
۳-چاپ برداشت (discharge)
۴-چاپ پلاس شارژ (plascharge)
۵-چاپ فویل (foil)
طبقه بندی بر اساس تکنیک مورد استفاده در چاپ:
۱-چاپ دیجیتال یا مستقیم (direct to garment)
۲-چاپ ترانسفر (heat press)
۳-چاپ تصعیدی (dye sublimation)
۴-چاپ کمربندی (belt printing)
در ادامه مقاله به توضیح هر یک از این متدها می‌پردازیم:
چاپ با خمیر پلاستیسول (plastisol)
خمیر پلاستیسول متداول‌ترین شیوه برای چاپ روی تیشرت است به دلیل اینکه با هر نوع پارچه‌ای سازگار است.
مزایا:
- بزرگ‌ترین مزیت این نوع چاپ، قیمت آن است که تقریباً ارزان‌ترین متد چاپ است.
- تنوع رنگی زیادی وجود دارد.
- برای سفارش چاپ با تعداد کم گزینه خوبی است. در نتیجه برای افرادی مناسب است که می‌خواهند تی‌شرت‌های طراحی شده خود را سفارش چاپ دهند.
معایب:
- به توری با مش کم احتیاج دارد که اگر این اتفاق نیفتد، طرح چاپ شده بر روی تیشرت بیش‌ازاندازه ضخیم خواهد بود.
- ایراد دوم هم به ضخامت لایه طرح چاپ شده برمی‌گردد که در صورت استفاده بیش‌ازاندازه از رنگ اتفاق می‌افتد. در نتیجه برای به دست آوردن نتیجه بهتر، داشتن تجربه کافی برای این نوع چاپ لازم است.
چاپ با رنگ پایه آب (waterbased)
در این روش از رنگ‌هایی با پیگمنت محلول در آب استفاده می‌شود که به راحتی روی تیشرت چاپ می‌شوند.
مزایا:
- به دلیل حلال بودن در آب، با محیط زیست سازگارتر است که مزیت بزرگی است و قطعاً دوست داران محیط زیست طرفداران این شیوه چاپ هستند.
- طرح حاصل نرمی و صافی یکنواختی دارد.
معایب:
- ازآنجایی‌که غلظت پیگمنت کمتر است، بهتر است که از رنگ‌های تیره بر روی تی‌شرت‌های رنگ روشن استفاده کنید.
- باز هم به دلیل محلولیت در آب، ماندگاری طرح پس از شستشو کم است.
- درست مانند آب رنگ، طرح حاصل شاید یکنواختی رنگ نداشته باشد.
چاپ برداشت (discharge)
این نوع چاپ، همان‌گونه که از نامش پیداست، بر اساس برداشت رنگ عمل می‌کند. به این صورت که رنگ چاپ شده روی پارچه بر اساس طرح انتخاب شده و به وسیله خمیر احیا برداشته یا پاک می‌شود تا طرحی خاص حاصل شود.
مزایا:
- بیشترین ظرافت کار را دارد که حتی برای طرح‌های بسیار ظریف هم جواب می‌دهد.
- به دلیل ظرافت، فخر و وقار قابل احترامی به پارچه می‌دهد.
معایب:
- بزرگ‌ترین ایراد وارده به قیمت آن است که تقریباً گران‌قیمت‌ترین نوع چاپ است.
- برای چاپ دستی مناسب نیست.
- به وجود آمدن مشکلات فنی حین چاپ کاملاً رایج است.
چاپ پلاس شارژ (plascharge)
اگر در متد چاپ برداشت، به خمیر برداشت مقداری رنگ‌دانه یا پیگمنت اضافه کنید، می‌توانید طرح‌هایی با رنگ درخشان روی پارچه تیره ایجاد کنید.
مزایا:
- نسبت به چاپ پلاستیسول، طرح حاصل نرم‌تر است.
- نسبت به چاپ برداشت، رنگ‌های درخشان و در طیف‌های بیشتری دارد.
معایب:
- نسبت به چاپ پلاستیسول قیمت بیشتری دارد.
- ازآنجایی‌که روش کار سخت و پیچیده است، خیلی محبوب نیست.
چاپ فویل (foil)
در این شیوه، طرح مورد نظر بر روی یک برچسب کار می‌شود که باید داغ شود و بر روی تیشرت پرس شود.
مزایا:
- چاپ حاصل بسیار منحصربه‌فرد است.
معایب:
- به دلیل داغ بودن برچسب، در حین کار باید بسیار محتاط عمل کرد.
- تنوع رنگی کمتری دارد.
چاپ دیجیتال یا مستقیم (direct to garment)
در این روش از پرینتر استفاده می‌شود و طرح مورد نظر بدون خمیر چاپ یا شابلون مستقیماً روی تیشرت پرینت گرفته می‌شود.
مزایا:
- به دلیل استفاده از پرینتر، سرعت چاپ بسیار بالاست.
- تعداد چاپ قابل کنترل است و در نتیجه برای تعداد کمی تیشرت شخصی هم مناسب است.
- تنوع رنگی بسیار زیاد است.
معایب:
- برای تی‌شرت‌های ۱۰۰% پنبه‌ای مناسب‌تر است.
- مبنای قیمت‌گذاری بر اساس هر سفارش طرح است و در نتیجه افزایش تعداد چاپ به کاهش قیمت منجر نمی‌شود.
- روی تی‌شرت‌های سفید بهترین نتیجه را می‌دهد و مناسب زمینه‌های رنگی نیست.
- اگر تعداد سفارش بالا باشد، زمان بیشتری نسبت به متدهای دیگر نیاز دارد.
چاپ ترانسفر (heat press)
در این متد چاپ از کاغذ ترانسفر استفاده می‌شود و بهترین متد برای چاپ طرح‌های خلاق و منحصربه‌فرد است.
مزایا:
- این متد چاپ بسیار متداول است و تقریباً همه جا در دسترس است.
- به دلیل راحتی فرآیند چاپ، بهترین گزینه برای تازه‌کارهاست و در نتیجه هم برای تی‌شرت‌های شخصی وهم برای راه‌اندازی یک کسب‌وکار مناسب است.
معایب:
- در مقابل شستشو مقاوم نیست و ممکن است که لایه‌لایه شود.
- طرح حاصله به کیفیت تجهیزات استفاده شده وابسته است که اگر مناسب نباشند، شاید نتیجه‌ای که می‌خواهید را به دست نیاورید.
- مقاومت رنگ به اندازه چاپ اسکرین نیست.
چاپ تصعیدی (dye sublimation)
در این متد چاپ، رنگ را حرارت می‌دهند و بخار می‌کنند تا قادر باشد که به الیاف‌های پارچه نفوذ کند. نکته مهم این است که پارچه حتماً باید حداقل ۵۰% پلی‌استر باشد.
مزایا:
- طرح حاصل نرم و یکنواخت است.
- محدودیتی در تعداد چاپ ندارید.
- همه انواع رنگ در این متد چاپ قابل استفاده هستند.
معایب:
- این متد فقط مناسب پارچه‌های مصنوعی است و روی الیاف نخ و پنبه نتیجه نمی‌دهد.
- هزینه چاپ بسیار بالاست.
- فقط مناسب تی‌شرت‌های سفیدرنگ است.
چاپ کمربندی (belt printing)
متدی از چاپ است که بر روی پارچه‌های دوخته نشده تیشرت انجام می‌شود که در نتیجه امکان چاپ طرح‌های سایز بزرگ‌تر هم ایجاد می‌شود.
مزایا:
- بهترین مزیت این متد چاپ این است که طرح‌های بزرگ‌تر روی تیشرت ایجاد می‌کند.
معایب:
- این متد چاپ، هزینه بسیار زیادی دارد.
- برای تولید انبوه تیشرت مناسب است و در نتیجه مناسب افرادی است که قصد راه‌اندازی کسب‌وکار خود را دارند.
- چاپ فقط تک رنگ است و در یک طرح، تنوع رنگی ندارد.
کلام آخر
با توجه به مزایا و معایب ارائه‌شده برای هر یک از متدهای متداول چاپ روی تیشرت و با توجه به هدف خود، می‌توانید در مورد اقدام بعدی خود تصمیم آگاهانه‌تر و هوشمندانه‌تری بگیرید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
Want to join the discussion?Feel free to contribute!